اکنون تلاش گروهی از دانشمندان رازهایی از چگونگی رشد بسیار سریع این اجرام را آشکار ساخته است. [مفاهیم: سیاهچاله چیست؟]
این پرسش که "چگونه سیاهچاله‌هایی که در قلب کهکشان‌هایی مانند کهکشان ما در کمین نشسته‌اند، به سرعت و تا این حد بزرگ شدند؟" معمایی بود که به دنبال کشف سیاهچاله‌های کاملا رشد کرده و پرجرمی که توسط کهکشان‌های بسیار جوان در ابتدای تاریخ جهان محاصره شده‌اند، مطرح گردید.
به گزارش ماهنامه نجوم، «کریس کاریلی» از رصدخانه ملی نجوم رادیویی در نیو مکزیکو به همراه تعدادی از همکارانش، چهار کهکشان را که کمتر از 2 میلیارد سال پس از انفجار بزرگ به وجود آمده‌اند مورد مطالعه قرار دادند. کاریلی هنگام ارائه نتایج مطالعات خود در جلسه انجمن نجوم آمریکا گفت: "در مرکز هر چهار کهکشان سیاهچاله‌ای وجود دارد که از هر جرمی که تاکنون در عالم مشاهده شده سنگین‌تر است، که ما جرم سیاهچاله مورد نظر را حدود 20 میلیارد برابر خورشید برآورد می‌کنیم."
از سوی دیگر به نظر می‌رسد کهکشان میزبان در مقایسه با کهکشان‌های امرزوی که سیاهچاله‌ای همسان را در دل خود پنهان کرده‌اند، با جرمی متوسط شروع به انبساط نموده است و این فرضیه را پیشنهاد می‌کند که "در توالی آفرینش ابتدا سیاهچاله‌ها بوجود آمده‌اند و بعد کهکشان‌ها."
در آخر آنها دریافتند که اگر هسته اولیه تشکیل دهنده سیاهچاله‌ها از انقباض و انباشتگی ابرهای گازی حجیم و یا رمبش ستارگان ناشی شده باشد، سیاهچاله‌های متولد شده از آنها برای اینکه تا این حد بزرگ شده باشند بایستی در مراحل ابتدایی پیدایش با سرعت بسیار شگرفی رشد کرده باشند
